پیام تبریک رییس اداره ورزش و جوانان شهرستان بندر ماهشهر، به مناسبت صعود تیم وحدت چمران بندرماهشهر به لیگ برتر فوتبال بزرگسالان خوزستان
صعود شیرین وحدت چمران بندرماهشهر به مسابقات لیگ برتر فوتبال بزرگسالان خوزستان
فرزند شهرچمران سرپرست امور ورزش شرکت پتروشیمی اروند شد
ایوب عسکری عضو هیئت رئیسه هیئت فوتبال خوزستان شد
دومین قهرمانی پیاپی شرکت پتروشیمی امیرکبیر در مسابقات ورزشی صنایع پتروشیمی کشور
تحلیل ها
پزشکی ورزشی
مسابقات فوتسال جام رمضان
آخرین دیدگاه ها
- سامان طيبى در مصاحبه با یاسرهلیل ورزشکار رشته پارکور در بندر ماهشهر
- ... در قهرمانی مقتدرانه دختران ماهشهری در مسابقات اسکیت سرعت نونهالان استان خوزستان
- آتنا وادیان در درخشش ورزشکاران بندرماهشهر در مسابقات تیر و کمان خوزستان
- ابی در دو گزینه نهایی شهرداری بندرماهشهر برای لیگ دو فوتبال کشور/باقری نیا در آستانه بازگشت مجدد
تاریخ انتشار: 2016/11/19 - 11:40
به بهانه مظلومیت فوتبال ماهشهر در جام حذفی؛دلنوشته ای به قلم علیرضا شریفی/روزی که مظلومیت ورزشکاران ماهشهر را فریاد زدم به من گفتند دایه مهربان تر از مادر شده ای؟!
اجازه می خواهم به عنوان یک شهروند و در چارچوب حق شهروندی نکاتی را عرضه دارم .

همه ی ما شنیدیم که دو تیم پر افتخار ماهشهری یعنی شهرداری و شاهین با وجود همه ی کاستی ها ، همه مشقات ، همه ی موانع و همه ی کارشکنی ها و نداشتن ها در حالتی که بسیاری داشته ها را در کنار خود شاهد بود (و چه سخت است در کنار سفره ای رنگین ، گرسنه به نظاره نشستن!!! )به لیگ دسته ی دوم صعود کردند و در کنار این افتخار بزرگ ، تیم شهرداری ماهشهر که غیور مردان جوانش ، بازیکنان فداکار به همراه مربیان و سرپرستان و متولیانش با افتخار تا مراحل قابل قبول کار را ادامه می دهند و در رقابت های حذفی کشور نیز رخ نمایان نمودند ، اما با کمال تأسف در خبرها شنیده شد ، به دلیل عدم حضور شهرداری ماهشهر در زمین بازی (زمینی غیر از خانه ی خود) ، نتیجه به رقیب واگذار شد و چه خبری از این سخن و خبر در این حوزه غمناک تر ، برای جوانانی که عشقشان ساعتی مفرح بودن و سالم سپری کردن و مفتخر به حضور دوستان ورزشکار و فوتبالیستش در بازی هایی به گستره ی کشور ، به تماشا نشستن و دیدن قهرمانان خود وتشویق آنان در خانه ی خود تا انگیزه ای باشد که دورنمای آینده خویش را در حضور آنان نظاره کند و بر تلاش خود بیفزاید تا روزی او نیز به چنین افتخاری و بالاتر از آن دست یابد .
اما و هزاران اما که این اجازه به هر دلیلی از شهروندان ماهشهری سلب شد. پاسخگو کیست ؟
آیا واقعأ و حقیقتأ نقش و اهمیت این موضوع بر فرهنگ عمومی درک شده است ؟ اینکه چه خسارتی بر روح و توقعات شهروندان ، بویژه جوانان وارد شد؟
آیا اساسأ متولیان بخصوص همه ی آنان که در این حوزه دغدغه دارند مستحضرند که چه آسیبی به اعتماد شهروندان و علائق آنان زده شد؟
همه شنیده ایم دزدی که به کالایی دستبرد زده بود هنگامی که همه فریاد می زدند آی دزد ! آی دزد !
خودش هم همراهشان فریاد برآورده بود که ، آی دزد ! آی دزد ! و دوان دوان در پی دزد فرضی می دوید!!!

و ما شاهدیم طی ساعات پس از این حرکت ناراحت کننده ، تأسف بار و تأثر برانگیز ، همه ی افرادی که بنحوی خود مسؤل بوده اند و مسؤلیت داشته اند زبان به توجیه گشوده اند و بعضأ قلم به شکایت و گلایه و اعتراض در دست گرفته اند که چرا چنین شد و چرا فرضأ ریاست هیأت فوتبال یا ریاست لیگ و یا فلان و بهمان چنین کردند و چنان کردند ……. و نوشداروی پس از مرگ سهراب تجویز می کنند !
در اینجا کلیدی سؤال قابل طرح آن است چرا قبل از پرداختن به معلول و نتیجه ی این مشکل به علت و علل موجبه و موجده و بوجود آورنده ی آن پرداخته نشده و نمی شود ؟
مگر مسؤلین امر ماه پیش ، دو ماه پیش ، شش ماه پیش ، یک سال پیش ، دو سال پیش ، چند سال پیش نمی دانستند که ماهشهر شهرستانی است با این گستردگی و با این طول و عرض و با این نیازها و با آن همه امکانات ؟
مگر نمی دانستند این مظروف که در حال شکل گیری است ، این نسل ، این جوانان نیازمند ظرفی هستند که بایستی ظرفیت آن مظروف را داشته باشد ؟
واقف نبودند به میدان فوتبالی با حداقل استانداردها نیاز داریم ؟
اگر نمی دانستند چرا بفرموده ی حضرت امام (ره) کنار نرفتند و اجازه ندادند شایستگان در عرصه ی مدیریت حضور یابند تا اینچنین شاهد نتیجه ی سوء مدیریتشان نباشیم !

و اگر می دانستند که همچون امروز نیازمند ظرفیت هایی مانند ورزشگاه استاندار می باشیم چرا اقدام نکردند ؟
مدیران سابق و لاحق ، قدیم و جدید بیایند به مردم پاسخ بدهند .
آیا ماهشهر با این همه منابع فقیر بوده ؟
آیا کم امکانات داشته و داریم ؟
آیا برخوردار از کیلومترها ساحل دریا ، شیلات و تجارت و بنادر و کشتیرانی نیستیم ؟
آیا منطقه صاحب بیش از بیست پتروشیمی نیست ؟
آیا صاحب نفت و گاز و انواع مشتقات نفتی و شیمیایی و پتروشیمیایی نیست ؟
آیا برخوردار از امکانات ریلی ، هوایی ، دریایی و زمینی نیست ؟
و بسیاری امکانات و توانمندیهای بالقوه و بالفعل ،
چرا متولیان امر آینده نگری نکردند و اکنون هم قدمی بر نمی دارند ؟
مگر امروز ، یا هفته ی پیش یا ماه پیش ، شما مطلع شدید که چنین بازی بناست در ماهشهر برگزار شود ؟
چرا قدمی برنداشتید جهت اجابت سطوح انتظاری که سازمان لیگ داشت ؟
البته بنده به عنوان یک شهروند ماهشهری ضمن گلایه از مسؤلین عالیه و محترم استانی و کشوری اعم از مقام عالی وزارت ورزش و جوانان ، ریاست محترم هیأت فوتبال کشور و استان ، مسؤلین محترم لیگ و تمامی دست اندرکاران بویژه عالی جنابان سلطانی فر ،تاج ، بهروان ، طالقانی ، فتاحی و سایرین دلسوزان کشوری و استانی که نیاز بود ، در حالی که می دانستند بناست تیم فوتبال ماهشهر در عرصه رقابت ها باشد و حتمأ با این موضوع مواجه می شوند که این ضرورت یعنی بازی در ماهشهر بلاانکار است و نظارت AFC هم خواهد بود(گرچه کاش به بلوغی می رسیدیم که بدون ترس از نظارت به خودسازی می پرداختیم) اوامر مؤکد و لازم الاجرا را ابلاغ می فرمودند تا تمهیدات لازم در وقت مقتضی فراهم و تدارک دیده شود و با خاطیان برخورد می شد ، نه اینکه فوتبالیست های تیم شهرداری ماهشهر ، جوانانی امیدوار ، عاشق و فداکار که ماه ها خود را آماده کرده بودند ، همچنین هوادارانشان و مشتاقان ماهشهری اینگونه شاهد بی احترامی باشند که در محل مسابقه حاضر شوند و اینگونه شاهد عدم حضور مهمان باشند و البته به همه ی مدیران و متولیان در ماهشهر هم باید گفت که آنان نباید فرافکنی کنند و دنبال مقصر در بیرون از شهرستان بگردند .

نویسنده ی این سطور بیش از یک سال پیش توصیه ای کرد که از ورزش و ورزشکاران هم در سطح همگانی و هم در سطح قهرمانی حمایت کنند به نیکی ودقت و درایت به این موضوع بنگرند و در راستای وظایفی که در حوزه ی فرهنگی – ورزشی عهده دار هستند مساعدت کنند که در همان موقع به نقد منصفانه این پاسخ داده شد که چرا بعضی ها دایه ی مهربان تر از مادر شده اند!!!
اگر طی ادوار گذشته بعضی آقایان که امروز سینه چاک ورزش و ورزشکاران شده اند در دوران مسؤلیت خود در ادوار گذشته گامی در جهت رفع معضل کنونی یعنی مشکل نداشتن ورزشگاه استاندارد برداشته بودند امروز آه و حسرت از اینکه به علت ندانم کاری حذف شده ایم مواجه نبودیم .
انتظاری که آنروز توسط بسیاری بیان می شود توقعی است که باید ماه ها و حتی سال ها پیش پیگیری می کردند .
اینکه چرا زودتر دست بکار نشدند و استاندارد سازی نکردند ؟
چرا استادیومی در خور و شأن و لیاقت ماهشهر ساخته نشد؟
چرا در حوزه ی ساخت فرضأ هتل و بازار مرکزی که حوزه ای بود که بایستی بخش خصوصی تشویق و ترغیب به ورود در آن می شد وارد شدند و ربطی به آنها نداشت و میلیاردها تومان در آن قسمت هزینه کردند لیکن برای ساختن ورزشگاهی استاندارد دست بکار نشدند و حتی جهت فرهنگی هم ندادند ؟
چرا مدیران سابق و لاحق و بویژه مدیران محترم صنایع برای فراهم کردن بستر و محیطی شاداب و مطلوب تر برای کارکنان خود در این حوزه گام برنداشتند ؟
آیا قصور و نه تقصیر ! تنها در یک روز و آن هم در ۲۸ آبان و یا دو سه روز اخیر بود؟
همه واقف بودند که بر ورزشگاه اشکالاتی وارد است ، چرا به موقع دست بکار نشدند ؟
چرا به موقع تذکر ندادند ؟
اکنون که نوش دارو پس از مرگ سهراب است .
لیکن باز هم فردایی در پیش است . نیاز است متولیان امر به این مردم خوب خدمت کنند و اگر نمی توانند صادقانه وظیفه ی خود را به آنان که توانایی خدمت و انجام کار دارند واگذار کنند و تنها به بیان سخن و شعار هر چند زیبا نپردازند ، که :
دو صد گفته چون نیم کردار نیست .
با تشکر:علیرضا شریفی
ارسال دیدگاه