مصاحبه با احسان ابوعلی بازیکن ماهشهری تیم فوتبال امید صنعت نفت آبادان در لیگ برتر فوتبال کشور

بازیکن ماهشهری تیم امید صنعت نفت آبادان با بیان اینکه وضعیت کنونی ورزش ماهشهر در شأن این شهرستان نیست، گفت: متأسفانه یکی از مشکلات ورزش این است که به رده‌های پایه توجه بسیار کمی می‌شود، این شهرستان در ورزش به ویژه رشته پرطرفدار فوتبال سرشار از استعدادهایی است که با اندکی توجه به آنها می‌توان بازیکنان توانمند و نام‌آوری را به سطح یک ورزش کشور معرفی کرد.

لطفاً خودتان را معرفی کنید.

احسان ابوعلی هستم متولد هشتم دی ماه 1376، دانشجوی ترم دو برق صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی ماهشهر، ورزش فوتبال را از پتروشیمی بندر امام و در سن 9 سالگی و ابتدا زیر نظر آقای یوسف مدهوش شروع کردم.

در سن 18 سالگی همراه تیم پتروشیمی بندر امام در مسابقات لیگ یک کشور حاضر بودیم و بازی‌های بسیار خوبی انجام دادیم که جا دارد از مربیان زحمت‌کشم آقای رضا عبادی، نوید امیری و حسن شیرعلی و سرپرست تیم آقای شهرام تقی‌زاده و حسین موحد تدارکات و تک تک دوستان عزیزم در این تیم نهایت تشکر را داشته باشم.

در حال حاضر در کدام تیم توپ می‌زنی؟

بعد از تیم پتروشیمی که در لیگ دسته اول جوانان کشور بود به صنعت نفت آبادان که در لیگ برتر امید‌های کشور توپ می‌زند ملحق شدم.

چگونه به این تیم راه پیدا کردی؟

پس از پایان یک فصل خوب در کنار بازیکنان و کادر فنی بسیار خوب تیم پتروشیمی بندر امام و مردم عزیز ماهشهر برای پیوستن به صنعت نفت راهی آبادان شدم. برای پیوستن به تیم صنعت نفت حدود دو ماه و نیم مورد تست و ارزیابی قرار گرفتم و توانستم کم کم توجه مسؤولان باشگاه صنعت نفت را جلب کنم.

بعد از طی یک پروسه طولانی و کش و قوس‌های زیادی که در طول مسیر وجود داشت بالاخره به عضویت باشگاه صنعت نفت آبادان درآمدم و به خاطر علاقه قلبی که به ورزش فوتبال دارم روزانه مسیر ماهشهر به آبادان را طی می‌کنم که به تمرین برسم و با تیم تمرین کنم.

تیم امید صنعت نفت آبادان در حال حاضر چه وضعیتی دارد؟

در تیم صنعت نفت آبادان با آقای غلام زاده‌خلیفه مربی، آقایان پیمان رهبری و مهدی کیانی به عنوان کمک مربی، حسن مقامسی مربی دروازه‌بان‌ها و به سرپرستی آقای ساسان محمدی و محمود غانم‌زاده به عنوان تدارکات و همچنین بچه‌های عزیز و دوست داشتنی و با تعصب آبادان یک تیم بسیار خوب را تشکیل داده‌ایم که خدا را شکر از لحاظ صمیمیتی که در باشگاه هست فکر نمی‌کنم تیمی مثل ما وجود داشته باشد.

تیم امید صنعت نفت آبادان با دربر داشتن ترکیبی از بازیکنان بومی و غیر بومی و توانمند خود در حال حاضر در رده نهم جدول رده‌بندی 12 تیمی مسابقات قرار دارد و با توجه به کیفیت بازی‌هایی که تا این جای مسابقات ارائه داده‌ایم متاسفانه نتیجه دلخواه حاصل نشده و یکی از دلایل اصلی و خیلی مهم آن نیز نبود امکانات سخت‌افزاری و پیشرفته هست که نه تنها در تیم ما بلکه در تیم‌های دیگر هم وجود دارد.

متأسفانه به رده‌های پایه توجه بسیار کمی می‌شود، به طور مثال برای طی راه‌های طولانی تا شمال کشور مجبور هستیم با اتوبوس مسیر 24 ساعته را طی کنیم و با وجود این همه خستگی خود را باید برای بازی که فردای همان روز انجام می‌شود آماده کنیم.

 افراد زیادی وجود دارند که مثل تو علاقه دارند به تیم‌هایی همچون نفت آبادان بپیوندن، چه توصیه و راهنمایی برای آنها داری؟

دوستان زیادی دارم که به علت مشکلات زیادی از جمله بی‌توجهی مسؤولان به ورزش پایه و نبود امکانات کافی و حداقلی در سطح شهرستان برای ادامه راه دست از فعالیت ورزشی برداشتند.

توصیه من این است که برای آن چیزی که می‌خواهند نهایت تلاش خود را به کار برده و تا رسیدن به مقصد اجازه ندهند هیچ چیزی سد راه آنها شود و با اعتماد به نفس بالا و توکل به خدا به راه خود ادامه داده تا ان‌شاءالله نتیجه مورد نظرشان حاصل شود.

مهم‌ترین آسیب و آفتی که ورزشکاران جوانی مثل تو را تهدید می‌کند چیست؟

بالاخره هر جوانی تفکراتی دارد و برنامه خودش را در چارچوب طرز فکری که خودش برای خودش تعریف می‌کند دنبال می‌کند.

جا دارد بگویم متأسفانه اشخاص زیادی که واقعاً استعداد درخشانی بودند و مطمئناً می‌توانستند در آینده کشور نقش مهمی داشته باشند گرفتار اعتیاد شدند و این واقعاً جای تاسف دارد که چرا ما نتوانستیم جوان‌هایمان را به نحو احسن بسازیم که به سمت و سوی مواد مخدر سوق داده نشوند.

چرا بسیاری از جوان‌های با استعداد شهرستانی در ورزش کشور به حق خود نمی‌رسند؟

یکی از دلایل عمده این شکست‌ها دلسرد شدن و نا امید شدن فرد از کار و رشته ورزشی خودش هست.

وقتی که شهر من نتواند نیازهای ورزشی من را تامین کند و من نتوانم در شهر خودم موفق باشم بدون شک برای ادامه باید به خارج از منطقه محل زندگی کوچ کنم و در عرصه‌های دیگر توانایی‌های خودم را به معرض نمایش بگذارم.

بعضی افراد برای ادامه حاضرند هر سختی و مشقتی را متحمل شوند و حتی برای سال‌ها از محل زندگی خود دور شده و به پیشرفت و ترقی فکر کنند اما نکته قابل تأمل این است که شخص به دلیل وجود عوامل حاشیه‌ای از حضور در چنین جاهایی امتناع می‌کند و ترجیح می‌دهد در شهر خودش ماندگار باشد.

 در مورد وضعیت ورزش و فوتبال ماهشهر توضیح دهید.

شهرستان بندر ماهشهر با داشتن مردمی واقعاً فهیم و عزیز هنوز از داشتن یک ورزشگاه استاندارد و مناسب محروم است که واقعا حداقل چیزی است که این شهر و مردمش استحقاق آن را دارند.

بندر ماهشهر استعدادهای بسیار خوبی دارد واقعاً اگر نصف امکاناتی که در حال حاضر در شهرهای دیگر هست را به این شهر اختصاص بدهند استعدادهای خیلی خوبی می‌توانند استخراج کنند که در خدمت تیم ملی نیز قرار بگیرند.

بندر ماهشهر را همه به پتروشیمی و نفت و گازش می‌شناسند اما در ورزش یکی از محروم‌ترین شهرستان‌های کشور است و بودجه بسیار ناچیزی به آن تعلق می‌گیرد و توجه بسیار کمی به استعدادهای ورزشی می‌شود.

چرا بندر ماهشهر با وجود ظرفیت‌های فراوان نتوانسته حق خود را در فوتبال استان و کشور بگیرد؟

شهرستان بندر ماهشهر باوجود ثروت و درآمد فوق‌العاده بالایی که دارد و به جرأت می‌شود گفت ربع بودجه کشور را تأمین می‌کند و با توجه به داشتن ظرفیت نیروی جوان و با استعدادی که در این شهر هست، از داشتن امکانات کاملاً جزئی ورزش محروم است.

نبود زمین چمن استاندارد و مناسب برای فعالیت جوانان، عدم وجود باشگاه‌هایی با داشتن آکادمی برای تربیت استعدادهای برتر و حمایت نشدن باشگاه‌ها برای حضوری قدرتمند در لیگ‌های کشوری، بخشی از مشکلات این شهرستان در عرصه فوتبال است.

یک نکته جالب این است که صنایع پتروشیمی منطقه با داشتن درآمد بالا و واقعا هنگفتی که دارند مثل دیگر شرکت‌ها، در فوتبال سرمایه‌گذاری نکرده و فقط و فقط روی چند رشته ورزشی خاص زوم کرده‌اند.

تیم پتروشیمی بندر امام نیز فقط در رده جوانان تیم دارد و در هیچ رده دیگری تیمی ندارد به طور مثال بنده سال گذشته در تیم پتروشیمی بندر امام بودم و امسال برای ادامه فعالیت ورزشی خودم مجبور به ترک ماهشهر شدم چون واقعاً می‌خواستم فوتبال را ادامه بدهم. در صورتی که خیلی از دوستان خودم که واقعاً استعدادهای بسیار خوبی بودند پای این مشکلات سوختند و خیلی زود کنار کشیدند.

از مسؤولان و کسانی که کاری از دستشان بر می‌آید عاجزانه خواهشمندم که برای ورزش این شهر تلاش خود را انجام دهند. واقعاً صنایع پتروشیمی منطقه با توجه به توانایی مالی می‌توانند یک تیم در لیگ برتر بزرگسالان و یک آکادمی فوتبال پایه داشته باشند تا جوان‌هایمان مثل جوان‌های بسیاری از شهرهای دیگر حرفی برای گفتن داشته باشند و این باعث تأسف ما است که تاکنون هیچ اقدامی در این زمینه انجام نشده است.

سقف آرزوهایت در ورزش فوتبال چیست؟

خیلی دوست دارم در فوتبال پیشرفت کنم و به تیم‌های بزرگ‌تر برسم و به امید خدا لژیونر شوم. خدا می‌داند که دوست دارم وقتی به جایی برسم که بتوانم به مردم خدمت کنم و دوست دارم دست خیلی از نیازمندها را بگیرم.

 صحبت پایانی؟

در پایان جا دارد از آقایان ناصر قنواتی، عبدالکریم رئیسیان، حسین موحد، پیمان رهبری، منوچهر حیاتی، هوشنگ حیاتی، محسن محمدی و علی ابراهیمی که مشوق من بودند و همچنین والدین و دوستان بسیار خوبم که زحمات بسیار زیادی برای من کشیدند نهایت تشکر و قدردانی را داشته باشم.

و در آخر اینکه فاصله بین شکست تا موفقیت واژه و فعل خواستن است.

گفت و گو:فرشادآلناصر(خبرگزاری فارس)